Akty prawa miejscowego są źródłami prawa powszechnie obowiązującego
na obszarze działania organów, które je ustanowiły, tzn. organów
samorządu terytorialnego oraz terenowych organów administracji rządowej
(art. 87 ust. 2 Konstytucji RP). Podstawą wydania aktu prawa miejscowego
jest ustawa np. o samorządzie gminnym, określająca jednocześnie
granice przedmiotowe aktu.
Zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gminie przysługuje
prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze
gminy. Są to gminne przepisy wykonawcze do ustaw np. uchwały rady gminy
określające stawki podatku od nieruchomości, miejscowy plan
zagospodarowania przestrzennego itp.
- Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, gminy mogą
stanowić akty prawa miejscowego w zakresie:
- wewnętrznego ustroju gminy oraz jednostek pomocniczych,
- organizacji urzędów i instytucji gminnych,
- zasad zarządu mieniem gminy,
- zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności
publicznej.
Akty prawa miejscowego stanowi z reguły rada gminy w formie uchwały.
W przypadku luki w prawie, tzn. w zakresie nieuregulowanym w odrębnych
ustawach lub w innych przepisach obecnie obowiązujących, rada gminy może
wydawać przepisy porządkowe, ale tylko wtedy, kiedy jest to niezbędne
dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku,
spokoju i bezpieczeństwa publicznego.
Wyjątkowo w przypadkach niecierpiących zwłoki, przepisy porządkowe
może wydać wójt, w formie zarządzenia. Jednak warunkiem ich obowiązywania
jest zatwierdzenie na najbliższej sesji rady.
Przepisy porządkowe mogą być podejmowane tylko wtedy, gdy dotyczą
nieprawnego charakteru stosunków społecznych, mających być przedmiotem
normowania, i gdy nie występuje delegacja ustawowa dla takiego
unormowania. Przepisy gminne mogą być wydawane zatem wyłącznie w
ramach obowiązujących przepisów wyższego rzędu i nie mogą być z
nimi sprzeczne.
|